بسمه تعالی
گروه سیاسی: تحرکات روز افزون جناح راست طی روزهای اخیر به خوبی نشان میدهد انتخابات ریاست جمهوری سال آینده مهم ترین افقی است که مد نظر این جریان سیاسی قرار گرفته و این جریان را بر آن داشته تا با بسیج همه ظرفیت های خود به پیروزی کاندیدای مورد نظرش آنهم مستقل از سایر جریانات اصولگرا بیاندیشد.
تحلیلی بر تکاپوی انتخاباتی راست سنتی
تحلیلی بر تکاپوی روزافزون انتخاباتی راست سنتی/
جناح راست؛از «دولت مدرن» تا زمینهسازی «دولت وحدت ملی»/ آیا لاریجانی گزینه اصلی برای احیاء راست سنتی است؟
به گزارش رجانیوز، حزب موتلفه، جامعه اسلامی مهندسین، فراکسیون تازه تاسیس رهروان ولایت و دیگر چهره های شاخص این جریان مانند علی اکبر ناطق نوری، محمد رضا باهنر، حبیب الله عسگراولادی و ... اسامی است که این روزها بیش از از پیش در میان اخبار رسانه ها دیده میشوند و اظهارات و مواضع آنها بویژه پیرامون انتخابات ریاست جمهوری 92، فصل مشترک همه آنهاست. اما کدام چهره برای این جریان گزینهای مطلوب بوده و شاخه های مختلف این جریان قدیمی سیاسی ساز خود را برای کاندیداتوری کدام گزینه کوک میکنند؟ شاید نگاهی به تحرکات و اظهارات چهره های مطرح این جریان برای پاسخ به این سوال خالی از لطف نباشد.
کاظم جلالی رییس فراکسیون رهروان ولایت در گفتگو با مهر اعلام کرده است: " با توجه به سابقه مدیریت اجرایی و درایت علی لاریجانی نظر این فراکسیون برای انتخابات ریاست جمهوری بر روی ایشان است."
اما شاید شاه کلید سخنان این نماینده نزدیک به رییس مجلس حمایت از طرح دولت وحدت ملی بود. طرحی که تاکنون بارها از سوی هاشمی رفسنجانی و اطرافیان وی به عنوان برنامه آنها برای انتخابات آینده مطرح شده است، وی در این زمینه می گوید: "ما میتوانیم مدلی از وحدت را داشته باشیم که بر روی شخص شکل نگیرد و بر روی برنامهها و بر روی یک طیف برای اداره کشور وحدت داشته باشیم."
وی در پایان با بیان اینکه مجموعه خدمت برای اداره کشور فقط رئیس جمهور را شامل نمیشود، اظهار داشت: "رئیس جمهور معاونان و وزرای گوناگون دارد و در یک دولت وحدت ملی این افراد میتوانند از گرایشهای گوناگون انتخاب شوند و این موضوع میتواند مبنای دولت وحدت ملی قرار گیرد."
این درحالی است که چندی قبل نیز حسن غفوری فرد از اعضای ارشد حزب موتلفه از نامزدی لاریجانی برای انتخابات ریاست جمهوری حمایت کرده بود.
از سوی دیگر، حزب موتلفه به عنوان قدیمی ترین تشکل سیاسی جناح راست اخیرا در کنگره عمومی خود تعدادی از اعضای جوان تر خود را جایگزین برخی اعضای قدیمی کرده است و به همین علت بود که تیتر نخست هفته نامه شما-ارگان رسمی موتلفه- در آخرین شماره از "خون تازه در رگهای حزب موتلفه" خبر داده بود؛ خبری که پیش از هر چیز میتواند حاکی از تلاشهای جدی این طیف سیاسی برای بازتولید خود و اثرگذاری بر فضای سیاسی آینده کشور باشد.
همزمان حبیب ا... عسگراولادی دبیرکل سابق حزب موتلفه و یکی از پدران معنوی جناح راست نیز در جمع تعدادی از هواداران این حزب اعلام داشت: "در انتخابات ریاست جمهوری آینده باید مواظب باشیم و رئیس جمهور باید ریشه اجتماعی و تشکیلاتی داشته باشد زیرا در غیر این صورت هر کس که می آید رشد پیدا کند کنار می زند."
اما همه اینها در حالی است که جامعه اسلامی مهندسین که ریاست آن را در حال حاضر محمد رضا باهنر برعهده دارد نیز در تیرماه سال جاری و پس از دهمین کنگره خود، در حالی که چند روز پیش از آن علی لاریجانی موفق به تکیه زدن بر صندلی ریاست مجلس نهم شده بود، طی بیانیه ای از ورود جدی خود به انتخابات ریاست جمهوری 92 خبر داده بود:
"جامعه اسلامی مهندسین عمیقاً باور دارد انتخابات ریاست جهوری یازدهم، نقطه عطفی در تاریخ این سرزمین خواهد گردید. ما باور داریم شرایط سیاسی داخلی و بین المللی و تجربیاتی که با هزینه های بالا در دهه های گذشته به دست آمده، ما را به سوی یک تحول بزرگ در سال های آینده فرا میخواند، بنابراین برای انتخابات ریاست جمهوری آینده و تحقق انتظارات بزرگی که از آن در عرصه های پیشرفت و عزت اسلامی داریم حساب بزرگی باز کرده ایم."
دولت وحدت ملی پروژه ای است که به نظر می رسد این روزها علاوه بر هاشمی رفسنجانی، جناح راست نیز به دنبال بهره گیری از آن برای رسیدن به قدرتی مستقل از سایر جریانات اصولگرا باشد، موضوعی که با اتکاء به ماجرای انتخاب رئیس مجلس نهم امر را بر این جریان مشتبه کرده است و شاید این موضوع با سفرهای مختلف و متنوع لاریجانی به مناطق زلزله زده گرفته تا دیدار با فوتبالیست ها و تقدیر از قهرمانان المپیک و سخنرانی در دانشگاه تحت ریاست برادر بی ارتباط نباشد. چه اینکه از لاریجانی رئیس مجلس هشتم چنین اقدامات مورد توجه رسانه ها را شاهد نبوده ایم که اینک از لاریجانی رئیس مجلس نهم شاهد هستیم.
اما نگاهی به نتایج انتخابات های متعدد طی سالهای اخیر نشان می دهد جناح راست عموما با ناکامی مواجه شده و تلاشهای اخیر احزابی مانند موتلفه جهت نوگرایی نیز حرکتی به سمت تکرار نشدن شکستهای قبلی در انتخاباتهای پیشین است.
به عنوان مثال جدای از شکست ناطق نوری در سال 76 از محمد خاتمی، انتخابات ریاست جمهوری سال 84 نیز نشان داد جناح راست غیر از پایگاه سیاسی و حزبی خود، نمی تواند حساب چندانی روی بدنه اجتماعی خود باز کند، مقبولیتی در توده های مردم ندارد چرا که علی لاریجانی که در آن برهه به عنوان کاندیدای رسمی جبهه پیروان خط امام و رهبری و با حمایت قاطع چهره های شاخص جناح راست از جمله ناطق نوری، عسگر اولادی، باهنر و ... به میدان آمد، در نهایت از میان 7 کاندیدا و با کسب کمتر از دو میلیون رای عنوانی بهتر از ششم را کسب نکرد.
این در حالی است که در آن برهه لاریجانی نه تنها از حمایت سنتی ها برخوردار بود، بلکه در شعارهای خود بسیار تلاش داشت تا از خود چهره ای مدرن، به روز و حتی مورد پسند جریان های سکولار ارائه دهد، تا آنجا که از کسب جایزه صلح نوبل توسط شیرین عبادی استقبال کرد، در12 خرداد 84 از "غنی سازی دموکراسی" سخن گفت و در 24 خرداد اعلام داشت: "زنان در دولت امید میتوانند مانند مردان در قوه مجریه حضور داشته باشند."
آنچه واضح است این حقیقت است که جریانات راست سنتی حاضر در فضای سیاسی ایران، با نگاهی به پشت سر و تجربه انتخابات 84 و نیم نگاهی به آینده، در آروزی احیای قطب های سیاسی سابق و در تلاش برای تجمیع توان خود در قالب رونمایی از چهرههایی جوان هستند، چهره هایی که قابلیت کسب حمایت همه شاخه های این طیف سیاسی اعم از روحانی، بازاری و نیروهای اجرایی را داشته باشد و در یک کلام، بتواند دولت وحدت ملی را شکل دهد.
با این حال باید بار دیگر به انتظار نشست و نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آتی را نظاره کرد، آیا جناح راست به این نتیجه خواهد رسید که مشکل اصلی نه چهره های منتسب به آن، بلکه خلاء گفتمانی، رویکردهای غیر مردمی و شعارزدگی آن است یا بار دیگر تجربه ی دوم خرداد 76 و سوم تیر 84 را تجربه خواهد نمود؟